در بین مسیرهایی که آقا گرگه را آزمایش می کنم اتوبان تبریز - تهران یک چیز دیگر است و معتقدم که در این اتوبان کاملا آشکار می شود که خودرو چند مرد حلاج است.. .
امروز همراه خانواده از مسیر اتوبان تبریز - تهران راهی بستان آباد شدیم تا فطیر سنتی این شهر را بخریم.. .
از مزایای نصب دیفرانسیل سرعتی با ضریب 3.9 این است که فشار روی موتور کمتر است و دور موتور به ندرت از 3000 دور در دقیقه بالاتر می رود البته همراه با نصب کاربوراتور بزرگتر.. .
قبلا با دیفرانسیل ضریب 4.8 در شیب های تپه ماهوری اتوبان تبریز - تهران در سربالایی ها با دنده ی سه سرعت را به 120 الی 140 می رساندم البته در دور موتورهای بالاتر از 4500 دور در دقیقه اما با دیفرانسیل ضریب 3.9 در همان مسیرها سرعت در دنده ی سوم از 90 کیلومتر در ساعت تجاوز نمی کند در عوض ماشین بسیار نرم و بی صدا کار می کند و دنده ها خیلی نرمتر از قبل سر جایشان می افتند و جعبه دنده لگد نمی زند و در کل خودرو از همه نظر نرم و آرام کار می کند.. .
از دیگر مزایای دیفرانسیل ضریب 3.9 در رانندگی این است که با افزایش گازخوری یا پاسخ پدال گاز یا به قول معروف response تفاوت بین دنده ی دوم و سوم که همیشه باعث ایجاد اشکال در رانندگی با مینی پاترول می شود از بین می رود و با دنده ی دوم می شود مسیرهایی را که قبلا آدم بین دنده ی دو و سه آواره می ماند را طی کرد.. .
اما با دیفرانسیل ضریب 3.9 دیگر خبری از کم کردن روی پراید و پژو و تندر در سربالایی های 20 درجه نیست و خودرو نهایتا با دنده ی سوم در دور موتور 4000 به سرعت 100 کیلومتر در ساعت می رسد که برای رو کم کنی مناسب نیست در حالیکه قبلا با دنده ی سوم تا سرعت بالای 130 الی 140 در سربالایی ها را طی می کردم.. .
نتیجه ی نهایی اینکه اگر دنبال یک رانندگی نرم و متعادل با سرعت 80 الی 120 کیلومتر در ساعت باشم باید با دیفرانسیل ضریب 3.9 طی طریق کنم که مزایای دیگری هم از جمله کاهش صدای موتور و کاهش مصرف سوخت و نرم شدن جعبه دنده را هم به دنبال دارد... اما اگر دنبال شتابگیری سریع و رسیدن به سرعتهای 120 الی 150 و بالاتر همراه با غرش موتور و لگد زدن ماشین هنگام تعویض دنده و دور موتورهای بالای 4000 باشم باید دوباره دیفرانسیل ضریب 4.8 را نصب کنم که هرچند دیفرانسیل ضریب 3.9 مزایای بیشتری دارد اما نظر بر وسوسه های شیطانی همین تصمیم را دارم..نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: