اگر تنها یک واقعیت بزرگ در مورد بازار خودروی ایران وجود داشته باشد.آن واقعیت حضور فوق العاده پر رنگ پراید در خیابان ها و زیر پای مردمان ایران زمین است.بنابراین پراید به نوعی مهم ترین خودروی فعلی ایرانیان است.
هرچند سایپا بارها نام این محصول ابر موفق خود و ناموفق کمپانی های فورد، مزدا و کیا را تغییر داده است و حالا پس از دگردیسی های متعدد دیگر محصولی به نام کیا پراید در سبد محصولات این شرکت وجود ندارد.اما همه میدانیم صرفا به واسطه تغییر انواع مدل چراغ و کم و زیاد شدن قدرت خروجی نام یک خودرو تغییر نمیکند.اگر روند مروری بر نام ها و کدهای پراید در طول تاریخ یعنی مدل های صندوقدار و هاچ بک، صبا و نسیم.پراید سفری (استیشن)، 141LBI. 141DLX. 132، مروارید، 111.، 131. 132 و X132 داشته باشیم در میابیم که سایپا میتواند برای کسب عنوان بیشترین تغییر نام برای یک محصول واحد در کتاب رکورد های جهانی گینس امیدوار باشد.
البته حال و روز ایران خودرو نیز در این رابطه بهتر از سایپا نیست که انواع و اقسام مدل های سمند را به نام های گوناگون عرضه میکند.به هر روی مدتی است سایپا دستی بر سر و گوش پر تیراژ ترین محصول خود کشیده و با انجام تغییرات مختصر فنی ، همچون بازنگری در طراحی منیفولد ورودی، سیستم سوخت رسانی و سر سیلندر ، قدرت خروجی موتور را در حدود 4 اسب بخار افزایش داده است.و از 63 اسب بخار به 67 اسب بخار در دور موتور 5500 RPM رسیده است.این تغییر بزرگ باعث شده است که محصول جدید از خانواده X100 پسوند HP+ مخفف عبارت HORSE POWER را بر دوش بکشند.تنها تفاوت ظاهری این مدل های تقویت شده ! با خودروهای عادی برچسب HP+است که بر روی گلگیر جلو خودرو چسبانده شده است.البته در صورتی که درب موتور را بالا بزنید شاهد نشان HP+بر روی درب سوپاپ ها نیز خواهید بود.
به گفته مالکان این افزایش قدرت در هنگام رانندگی چندان به چشم نمی آید چرا که از هر زاویه ای که بنگرید 4 اسب بخار رقم قابل توجهی نیست ،به خصوص که شاسی خودروهای گروه X100 به دلیل انجام تغییرات در راستای بالا بردن ایمنی ، سنگین تر از مدل های قدیمی است اما آن طور که از شواهد پیداست مصرف سوخت و میزان آلایندگی مدل های جدید به واسطه تغییرات انجام گرفته اندکی کاهش یافته است.
به نظر میرسد در مورد گیربکس خودرو کوچکترین تغییری رخ نداده باشد، همچنان فاصل فیزیکی محل جا رفتن دنده ها بسیار زیاد است و بازوی راننده برای تعویض دنده های یک به دو و دو به سه فاصله ای در حدود دو برابر مقدار معمول در سایر خودروها را در می نوردد.ضریب دنده های 4 و 5 نیز بسیار بلند (سبک) است که این مشکل باعث کاهش چشمگیر عملکرد خودرو در سرعت های بالا و مسافرت های خانوادگی میشود ،چرا که وزن خودرو با وجود بار و مسافر در چنین شرایطی در بالاترین سطح خود قرار داد.البته پروژه های متعددی در راستای بهبود قابلیت های گیربکس پراید در مگا موتور تعریف شده است اما آنطور که ما میدانیم هیچ کدام از تغییرات حاصل از این پروژه ها به دلیل افزایش هزینه های تولید در خطوط تولید انبوه به کار بسته نشده اند.
تغییرات صورت گرفته در زمینه افزایش ایمنی اتاق علیرغم افزایش وزن نتیجه مثبتی را در پی داشته است و سطح ایمنی این خودرو فوق العاده خطرناک در دنیای واقعی بهتر شده است. هرچند امیدواریم با نصب ایربگ راننده و سرنشین شاهد کاهش چشمگیر آمار تلفات جاده ای باشیم اما سوالی که در این زمینه مطرح است این است که چرا پیش از این برای افزایش ایمنی پراید اقدامی صورت نگرفته بود؟ چرا که خودروهایی با پلت فرم پراید در حدود 15 سال است که در تصادفات جاده ای نا ایمن بودن خود را به پر هزینه ترین شکل ممکن اثبات کرده اند.
یکی از بزرگترین تفاوت های این پراید ها با نمونه های قدیمی تجهیز شدن خودروهای جدید به ترمزهای ABS است که به واسطه پیگیری های مستمر نیروی انتظامی صورت پذیرفت.به طور کلی وظیفه ترمزهای ABS یا ضد بلوکه ترمز همانطور که از آن ها پیداست جلوگیری از قفل شدن چرخ ها (به خصوص چرخ های جلو) در زمان ترمزگیری های شدید است.اما آنطور که مالکین میگویند هرچند قابلیت های کلی سیستم ترمز به واسطه نصب ABS افزایش یافته است اما همچمنان صدای کشیده شدن چرخ ها به خصوص بر روی مسیر های لغزنده و خیس شنیده میشود. البته آنطور که از شواهد پیداست مقصر اصلی در این رابطه لاستیک های فابریک با برند کویر تایرهستند که حتی در زمان نو بودن نیز از چسبندگی بسیار اندکی به راه برخوردارند به شکلی که مالک خودرو تنها 3 روز پس از تحویل گرفتن خودرو در زمان حرکت دور یک میدان کنترل خودرو را از دست داده بود و در پی این حادثه تصمیم به تعویض لاستیک های خطرناک کویرتایر را با نمونه های هم سایز ساخت KUMHO گرفته بود.همین تغییر ساده بهبود چشمگیر هندلینگ و افزایش قابلیت ترمزگیری را در پی داشته است ، البته بازهم در زمان ترمزگیری شدید بر روی سطح آسفالت خشک از سرعت حدود 80 کیلومتر درساعت مسافت کشیده شدن چرخ ها به حدود 0.5 متر می رسید و البته مسافت قفل شدن بر روی مسیر خیس و با لاستیک های نامرغوب بسیار بیش از این رقم خواهد بود.
از مسائل فنی که بگذریم فضای درون کابین نیز دستخوش تغییرات اندکی در فضای نشانگر های پشت آمپر شده است و یک نشانگر دیجیتالی برای شمارش کیلومتر کارکرد و …در فضای بین سرعت سنج و دور سنج موتور خود نمایی میکند.همچنین طراحی داشبورد علیرغم ارتقاء نسبت به مدل های قدیمی از نظر کارایی افت کرده است، چراکه به دلیل شیب زیاد سطح فوقانی این بخش ، دیگر امکان قرار دادن اشیا بر روی داشبورد منحنی شکل وجود ندارد.
مالک خودرو از صدای تولید شده به وسیله سیستم کلاچ در زمان سرد بودن خودرو و کج بودن قاب زیر فرمان و سفت جا رفتن دنده ها شکایت دارد.طرح رودری نیز که در سری جدید پراید ها متفاوت از طرح اصلی و قدیمی است از ظاهر مناسب و مدرنی برخوردار است اما کیفیت اهرم بازکننده درب (از داخل) تعجب آور است.این قطعه پر کاربرد بر خلاف نمونه های قدیمی از جنس پلاستیک بسیار نازکی ساخته شده است و در زمان بازکردن درب خودرو از داخل به راستی خم شدن آن را مشاهده خواهید کرد.در واقع مهندسان سایپا این قطعه را در اوج ظرافت و در لب مرز شکستن طراحی کرده اند.از طرف دیگر هیج کدام از درب های خودرو حتی پس از رگلاژ نیز به خوبی بسته نمیشوند و این وضعیت در مورد درپوش موتور به بدترین شکل ممکن خود نمایی میکند .برای بستن درب موتور نیاز به 3 تا 5 بار تلاش خواهید داشت.از سوی دیگر کیفیت رنگ نیز چشمگیر نیست و قطره های باقی مانده از مرحله اصلی رنگ امیزی در فضای بین درب عقب و گلگیر به چشم میخورد . بر روی ستون عقب نیز آثار گرد رنگ آنچنان واضح است که انگار خودرو به جای خطوط مدرن رنگ آمیزی سایپا در یک تعمیرگاه کوچک رنگ آمیزی شده است.
ریشه تمامی مشکلات کیفیتی را میتوان در یک لغت خلاصه کرد، قیمت تمام شده! و البته حجم عظیم تحریم ها و مشکلاتی که باعث شده اند حتی در روند تامین ورق های بدنه نیز اخلال ایجاد شود.در چنین شرایطی واضح است که بخش عظیمی از توان مهندسان سایپا صرف یافتن روش هایی برای کاستن از هزینه های تولید میشود. با تشکر از مالک خودرو ، آقای آرمین نصیر بیگ که خودرو خود را در اختیار ما قرار دادند.
نظرات شما عزیزان: